یهود و مهدویت
مستر هاکس نویسنده آمریکایى کتاب قاموس کتاب مقدس در باره شیوع اعتقاد به ظهور، و انتظار پیدایش منجى بزرگ
جهانى در میان قوم یهود چنین مى نویسد:
عبرانیان منتظر قدوم مبارک مسیح، نسل به نسل بودند و وعده آن وجود مبارک مکرراً در زبور و کتب انبیا، على الخصوص
در کتاب اشعیا داده شده است. تا وقتى که یحیاى تعمید دهنده آمده، به قدوم مبارک وى بشارت داد، لیکن یهود آن نبوات
(پیش گویى ها) را نفهمیده و به خود مى اندیشیده که مسیح (سلطان زمان) خواهد شد و ایشان را از دست جورپیشگان
و ظالمان رهایى خواهد داد و به اعلا درجه مجد و جلال ترقى خواهد کرد.[۱] نویسنده کتاب قاموس کتاب مقدس در کتاب
خود از یهودیان، زبان به شکایت مى گشاید که دعوت عیساى مسیح را پس از آن همه اشتیاق و انتظار، سرانجام نپذیرفتند
و او را مسیح واقعى نپنداشتند و او را با مسیح موعودى که سلطان زمان خواهد بود و منجى واپسین و مژده اش را کتاب
مقدس شان داده بود و سال ها در انتظارش در التهاب سوزان لحظه شمارى مى کردند، مطابق نیافتند. از این رو، با او به
دشمنى برخاستند. حتى وى را جنایتکار به هفت اسرائیل، و تعالیمش را ضد آرمان اساسى کتب مقدس عهد عتیق
(تورات و ملحقات آن) دانستند، ناچار به محاکمه اش فرا خواندند و به اعدام محکومش کردند، و همچنین با احساس غبنى
جانکاه مجددا به انتظار مسیح موعود و رهایى بخش از رنج وستم نشستند.
[۱] قاموس کتاب مقدس: ۸۰۶٫
منبع : دانشنامه مهدویت